Türkiye’nin en kıymetli projelerinden biri olan Yusufeli Barajı, 22 Kasım’da hizmete açıldı.
Artvin’deki Çoruh Irmağı üzerinde üretimi tamamlanan barajın temeli ise 26 Şubat 2013’te atıldı.
Yusufeli Barajı’nın kapaklarının kapanmasıyla, gövdede biriken sular yükselmeye başladı.
Türkiye iktisadına büyük katkı sağlayacak olan barajda, kapakların kapanmasıyla su düzeyi şimdilerde 78 metreyi aştı.
İlçe suya gömülmeye başladı
Karayolları başta olmak üzere, köy meskenleri ve mahalleler birer birer sular altında kaldı.
Son olarak ise baraj suları ilçe merkezine ulaşınca, mahalle ve sokaklar birer birer sulara gömüldü.
İlçede 50 yıllık terzilik yapan Kibar Boyacı, baba ve anne mesleği olan emektar terzihanesini baraj suları nedeniyle son defa kapattı.
“Ama demir almak günü geldi bu limandan”
30 metrekarelik dükkanı sayesinde 3 çocuk okuttuğunu tabir eden Boyacı, şu tabirleri kullandı:
Bu işi aşkla yapıyorum, yıllarım bu dükkanda geçti. Anılarım çok, sahura kadar çalıştığım günlerim olmuştur. Çıraklığım, kalfalığım ustalığım bu dükkanda geçti. Fakat demir almak günü geldi bu limandan. Çok duygusal anlarım oldu. Burasını unutmak çok güç. Her vakit kapattığım üzere son defa terzihanemi kapatıyorum.
Helallik istedi
Terzihaneye kapatırken, “Seni seviyorum, seninle hoş anılar yaşadık. Bu hoş günleri unutmak çok güç, ayrılışın bana ıstırap veriyor.” diyerek helallik istedi.
Daha sonra kapısına elini sürerek son kere kilitledi.
“İlçede kimse yoktu lakin alışkanlık her gün açtım”
Küçük yaştan beri ilçede soba yapan Osman Yıldırım ise şöyle konuştu:
Bu iş benim baba mesleğim. Çocukluğum gençliğim buralarda geçti. Ancak yapacak bir şey yok. Devletimiz sağ olsun. Elektriklerimiz, sularımız kesildi. Ancak ben her gün saat 8’de gelip dükkanımı açtım. İlçede kimse yoktu fakat alışkanlık her gün açtım. Artık taşınma vakti geldi. Son kaz dükkanımı açtık ve kapatıyoruz.
