Konya’nın Dolapcami Mahallesi’nde 1933’te dünyaya gelen 2 çocuk, 4 torun sahibi Konyalı’nın müziğe ilgisi küçük yaşlarda başladı.
ATLARINI SATIP KÜÇÜK RIZA’YA SAZ ALDILAR
Saz çalan amca çocuklarından da etkilenen Konyalı, müziğe cura çalarak adım attı. Çocuklarındaki yeteneğini fark eden aile, o periyot konutlarındaki 2 atı satıp küçük Rıza’ya saz aldı.
Sesi ve sazdaki hüneriyle kısa müddette dikkatleri üzerinde toplayan Konyalı, ilerleyen süreçte sahneye çıkmaya başladı.
ÜNLÜ SANATKARLARLA SAHNE PAYLAŞTI
Askerlik dönüşü İzmir’e yerleşen sanatçı, bir tanıdığının vasıtasıyla İstanbul’da birinci taş plağını doldurdu. Yavaş yavaş ismini duyuran Konyalı, Müzeyyen Senar, Orhan Gencebay, İbrahim Tatlıses, Mustafa Keser, Sevinç Karaböcek üzere birçok sanatkarla tıpkı sahneyi paylaştı.
Besteleri ve söylediği türkülerle tanınan Konyalı, mesleği boyunca 450 taş plak çıkardı.
HUZUREVİ ARKADAŞLARINI MÜZİKLE MEMNUN EDİYOR
Rıza Konyalı, hayat arkadaşı Ecmel Konyalı’nın vefatının akabinde geçen yıl İzmir Büyükşehir Belediyesi Buca Toplumsal Ömür Yerleşkesi’ndeki huzurevine yerleşti.
İlerlemiş yaşına karşın sazını elinden bırakmayan Konyalı, huzurevi sakinlerinin “müzik” isteğini de geri çevirmiyor.
Türküleriyle kimi vakit neşelendiren kimi vakit da hüzünlendiren İstek Konyalı, huzurevine farklı bir renk katıyor.
Rıza Konyalı, saz çalmaya başladığı gün ünlü biri olacağının hiç aklından geçmediğini söyledi.
SANAT HAYATI MÜZEYYEN SENAR İLE DEĞİŞTİ
Besteleri ve söylediği türkülerde Türk halkının gönlünde taht kurmayı başardığını lisana getiren Konyalı, şöyle konuştu:
“Sanat yaşantım 1956 yılında İstanbul’da Müzeyyen Senar ile tanıştıktan sonra değişti. Bir gazinoda uzun hava okumuştum. O esnada kendisi de oradaymış. Beni kulise çağırdı ve türküyü bir daha okudum ve gözyaşlarına hakim olamadı. Daha sonra onun vasıtasıyla birinci taş plağımı çıkarmış oldum.”
“SAZIM BENİM HAYATIM”
Memleketinin tanınması için 1980 yılında Keleşer olan soyadını Konyalı olarak değiştirdiğini anlatan sanatçı, hayatı boyunca sazından bir an bile olsun ayrılmadığını vurguladı.
“Sazım benim hayatım, onsuz yaşayamam.” diye konuşan Konyalı, “Her sabah sazımı çalarım. 67 yıllık arkadaşım benim. Benim ekmek torbamdı. Sahnede onun sayesinde para kazandım. Sanat hayatım onun sayesinde devam ediyor. Huzurevinde bile beste yapmaya devam ediyorum.” sözlerini kullandı.
Konyalı, huzurevinde çok memnun olduğunu, arkadaşlarıyla bol bol yürüyüş yapıp vakit geçirdiklerini söyledi.
Sanatçı olduğu için herkesin kendisine başka bir değer verdiğini lisana getiren Konyalı, şöyle devam etti:
“Salonda herkes yanıma oturuyor. ‘Hayatını anlat.’ diyenler oluyor. Muhabbet ediyoruz. Onlara türküler söylüyorum. Bazen karşılıklı ağlaşıyoruz. Bazen onlara saz çalıp, eğlendiriyorum. Onlar da beni alkışlıyor. O vakit çok keyifli oluyorum. Sesimi yıllardır itinayla korudum. Sigara ve alkol kullanmadım. Onun için bu yaşımda hala güçlü bir sese sahibim.”
TÜRKÜLERİYLE SIKINTILARINI UNUTUYORLAR
Huzurevi sakinlerinden 72 yaşındaki Muhittin İşeder de geçmişte İstek Konyalı’nın türkülerini çok dinlediğini belirterek, “Kendisiyle burada tanışma imkanım oldu, çok yeterli bir insan. Bizleri eğlendiriyor. Allah ondan razı olsun. Onun sayesinde tüm kederlerimizi unutuyoruz.” dedi.
Mehmet Tarhan ise Konyalı ile birebir odayı paylaştığını, onun sazını bir dakika bile olsun yanından ayırmadığını, ilerleyen yaşına karşın hala çok hoş türkü söylediğini kaydetti.
