Konya’da yaşayan 59 yaşındaki Atiye Çınar, sırf göz temasıyla irtibat kurabildiği doğuştan engelli ve Konyaspor hayranı oğlu için yaptığı fedakarlıkla takdir görüyor.
Doğduğundan beri oğluna “İboşum” diye seslenen, büyüyünce Konyaspor’un renklerine gönül veren oğlunu maçlarda bir an olsun yalnız bırakmayan vefalı anne, taraflı tarafsız herkesin içini ısıtıyor.
Anne Çınar, oğlunun doğuştan spastik pürüzü bulunduğu için hareketlerini denetim edemediğini söyledi.
“MAÇ OLDUĞU GÜNLER KONUTTA FARKLI BİR TELAŞE OLUYOR”
Konyaspor sevgisiyle hayata tutunan oğlunu yıllardır sistemli olarak maçlara götürdüğünü söz eden Çınar, “Maç günü heyecanlı oluruz. Bana ‘Yemeği erken yiyelim, erken gidelim’ halinde işaret eder. Meskende o gün farklı bir telaşe olur. Konyaspor formasını, atkısını ve şapkasını giydirip yola çıkarız. Apartmanda asansör yok. İbrahim’i kucağımızda aşağıya indiriyoruz.” diye konuştu.
Çınar, oğlunun isteği üzerine, futbolcularla fotoğraf çektirmek ve idmanı izlemek için en az iki saat evvelce stada götürdüğünü anlattı.
“BENİ DE FUTBOLA ALIŞTIRDI”
Oğlu sayesinde kendisinin de futbola sempati duymaya başladığını lisana getiren Çınar, şöyle devam etti:
“Statta daima yanında olduğum için beni de futbola alıştırdı. Ekip kazanınca sevinir, kaybedince üzülürüz. İbrahim’in her sevincine ortak bir hayat yaşıyorum. Kendime ayırdığım bir günüm yok. Her vakit İbrahim’leyim. Gecem gündüzüm onunla. Onunla bir bütün üzereyiz. ‘Konyaspor kazanıp İbrahim sevinsin’ diye maçlarda müddet okurum. Kendisi büyük maçlarda çok heyecanlanır.”
Çınar, vakit zaman oğlu İbrahim’in isteklerini yerine getiremediği vakit kendisini huzursuz hissettiğini lisana getirdi.
Aile fertlerinin de dayanağıyla İbrahim’e hizmet etmenin kendisi için memnunluk kaynağı olduğunu aktaran Çınar, şunları kaydetti:
“Evde İbrahim ne derse onu yapmaya çalışırız. Ben kucağımda karnını doyururum. Küçükken taşıması kolaydı. Lakin büyüyünce yardıma muhtaçlık duyuyorum. Gezmeye, sinemaya, yazın denize götürürüz. Sporu sevdiği için şu anda vizyonda olan “Naim” sinemasına gitmek istiyor. Baktığınız vakit sıkıntı üzere görünse de İbrahim’in hizmeti benim için memnunluk. Anneye güç olur mu? Bazen kardeşleri bile İbrahim’i kıskanıyor zira o ne isterse onu yapıyoruz.”
