Asrın felaketinden en çok etkilenen vilayetlerin başında gelen Hatay’ın Antakya ilçesi Turunçlu Mahallesi’nde 4 katlı müstakil binanın en son katında oturan 55 yaşındaki Ahmet Arslan, çöken binanın enkazında ailesiyle birlikte kaldı.
Enkazdan yaralı olarak çıkan ve başına darbe alan Arslan, zelzelede kaybettiği eşi 50 yaşındaki Ayten ile 14 yaşındaki çocuğu Melina’yı gömdüğünü 18 gün sonra hatırladı.
Ailesinden geriye 11 yaşındaki engelli kızı kalan Arslan, hayat gayreti veriyor.
“Hanımın yarısı kopmuştu”
Baba Ahmet Arslan, şunları söyledi:
Depremde benim hanım, çocuğu dışarı çıkartmıştı, bir tane yatalak çocuğum vardı işte onu da al dedi. Ben de onu taşıdım, bir baktım 4. kattan aşağı çöktük. Hanımın yarısı daima kopmuştu zati. 3 gün sonra öteki yarısını buldum. Çocuğumu da 3 gün sonra fakat bulabildim. Hepsi dağılmıştı zati. Herkes birini kucaklamış gidiyordu. Fakat onları görebildim, sonra gittim gömdüm.
“Hafızam kaybolmuştu”
İlk anda kimsenin kimseye yardım edemediğine değinen Arslan, şu sözleri kullandı:
Herkesin cenazesi vardı. Çocuğumu ve eşimi gömdüğümü 18 gün sonra hatırladım. Benim de hafızam kaybolmuştu. Ben de enkazdan çıktım 8 dikiş başımda var. Ondan sonra ruhsal tedavi gördüm, sağ olsunlar buradaki beşerler yardımcı oldu.
