İşverenlerin bir kısmı, ferdi yahut toplu işten çıkarmaları arabulucu yoluyla yapmayı tercih ediyor.
Art niyetli birtakım patronlar ise birden fazla vakit personelin arabulucuyu dahi görmeden imzaladığı mutabakat tutanakları yahut direkt iş yerinde gerçekleştirilen arabuluculuk toplantıları ile sürece gölge düşürüyor.
Patronlara makûs haber
İşçilere, fesih sebebiyle, sadece bir kısım alacakları ödenirken, muahede tutanakları sonunda tüm personellik alacaklarına yer verilerek ‘diğer tazminat ve personellik alacakları bakımından işe iade davası da dahil olmak üzere hak talebinde bulunamayacağı istikametinde anlaşmışlardır’ sözlerine yer veriliyor.
Arabuluculuk sürecini başlatmak isteyen uyanık işverenlere makus haber Bölge Adliye Mahkemesi’nden geldi.
Mahkeme reddetti
Aynı iş yerinde çalışırken kapı önüne konulan çalışanlar, işverenin ayarladığı arabuluculuk ofisine götürüldü.
Tüm emekçiler, ofisin bulunduğu binanın farklı katlarında arabulucu tutanağına imza attı.
İşe iade davası açamayan kimi emekçiler, durumu yargıya taşıdı.
Mahkeme, personellerin itirazını reddetti.
Emsal karar
Karar istinafa götürülünce devreye giren Bölge Adliye Mahkemesi, emsal nitelikte bir karara imza attı.
Kararda şu sözlere yer verildi:
“Aynı blokta farklı bir katta dokümanların imzalatıldığı ortadadır”
Müşahhas uyuşmazlıkta davacının ihtiyari arabulucuya yoluna uygun bir müracaatının olmadığı, yapıldığı belirtilen görüşmelerde, bir çok emekçiye birebir biçimde sırayla davalı patronun bulunduğu plazada birebir blokta farklı bir katta dokümanların imzalatıldığı ortadadır. Türk Borçlar Kanunu’nun 420. unsuruna alışılmamış bir formda ibra tesiri kazandırılmaya çalışıldığı, tazminat ve alacaklarla ilgili olarak kanıt oluşturma ve dava açma yasağı oluşturma istikametinde efor içine girildiği anlaşılmaktadır.
‘Usulüne uygun düzenlenmedi’
Bütün bu süreçlerin tarzına uygun bir arabuluculuk müracaatının ve görüşmesinin yapılmadığı üzere mevzuat kararları çerçevesinde arabuluculuk mutabakat dokümanının düzenlenmediği sonucuna varılmaktadır. Bu nedenle, dava tarihi itibariyle taraflar ortasında 6325 sayılı kanun kararları dikkate alındığında yapılan süreçler geçerli ihtiylari arabuluculuk faaliyeti olarak nitelendirilemez. Mevzuat kararları çerçevesinde yoluna uygun, geçerli bir tutanak düzenlenmediği ortadadır.
Bölge Yönetim Mahkemesi, kararı tanımadı
Dava tarihi prestiji ile zarurî arabuluculuk kaidesinin yürürlüğe girdiği de dikkate alınarak davaya bahis iş kontratının feshinin geçersizliği ve işe iade talebi istikametinden işin temeline girilerek sonuca gidilmesi gerekirken, hukuken geçerli bir mutabakatın varlığı kabul edilerek ‘arabuluculuk faaliyeti sonunda muahedeye varılan bahislerde dava açılamayacağı’ tarafındaki münasebetle davanın reddine karar verilmesinin belge çerçevesine uygun olmadığı anlaşılmıştır.
