Akraba ve komşularıyla bir ortaya gelen bayanlar, mısır tarlasına girerek bir yandan orakla mısırların saplarını kesiyor, bir yandan da bunları tek tek koparıp çuvallara dolduruyor.
Mısırların kabuklarını soyarak, birbirine bağlayan bayanlar, koçanlarını uygun bir yere asarak kurumaya bırakıyor.
Kadınlar, mısırları, saplarından “horom” adını verdikleri bir biçimde bağlayarak kurumaya bırakıyor. Mısır saplarından oluşan horom, hem tarlaya yine gübre hem de hayvanlara yem oluyor.
Trabzonlu bayanlardan Nurten Nalçacı, Türkiye’nin her yöresinde olduğu üzere Trabzon’da da kışlık hazırlıkların başladığını söyledi.
“MISIRIN ENGEBELİ YERDE YETİŞMESİ DAHA KOLAY”
Nalçacı, hazırlıkların yörelere nazaran değiştiğini belirterek, “Burası dağlık ve engebeli bir arazi olduğu için mısırın yetiştirilmesi daha kolay oluyor. Atalarımızdan kalan mısır tohumlarını koruma ederek kaybetmedik. Hala o tohumları ekiyoruz. Yetiştirdiğimiz mısırdan elde ettiğimiz unla yaptığımız kuymak ve mısır ekmeği çok lezzetli oluyor.” dedi.
“BÜYÜK BİR EMEK VAR”
“Doğu Karadeniz çok fazla güneş almayan bir bölge olduğu için tarımda istediğimiz her şeyi yetiştiremiyoruz.” diyen Nalçacı, şunları kaydetti:
“Ama tekrar de beşerler çok efor harcıyor ve emek veriyor. İlkbaharda bahçeler hazırlanıyor. Doğal gübre kullanıyoruz. Maksadımız insan sıhhatine hizmet etmek. Nisan ayında ekiyoruz, ekim ayında ise un yapıyoruz. Trabzon’da komşularımızla bir ortaya gelerek, onları teşvik ettim. Çocuklarımıza doğal eser yedirebilmek için çalışıyoruz.”
8 AYLIK BİR EFORUN MEVYESİ, KIŞIN YENİYOR
Nalçacı, belledikleri tarlayı çapalayıp ektiklerini belirterek, eylül ayında eserleri topladıklarını ve Doğu Karadeniz Bölgesi’nin öbür bölgelere nazaran fazla yağış almasından ötürü bunları kurutmak için zorlandıklarını anlattı.
Topladıkları mısırları damlara astıklarını söyleyen Nalçacı, “Yaklaşık 20 gün boyunca mısırların güneşte kurumasını bekliyoruz. Sonra su değirmenine götürüyoruz. Öğüterek mısır unu elde ediyoruz ve ambarlarda saklıyoruz. Nisan ayından ekim ayına kadar yaklaşık 8 ay boyunca emek verdiğimiz eseri kış uzunluğu tüketiyoruz.” diye konuştu.
Nalçacı, atalarından öğrendikleri mısır unu üretimini klâsik olarak devam ettiklerini lisana getirerek, “Gelecek kuşaklarımıza de aktarmak istiyoruz. Ayrıyeten tarlanın bulunduğu alanda eserlerimizi sulamak için su bulmakta da zorlanıyoruz. Bu bölgeye yetkililerin su getirmesini istiyoruz.” dedi.
Kış hazırlıkları kapsamında Nalçacı, domates ve biber salçası, fasulye turşusu ile pekmez de yaptıklarını söyledi.
