Başarısının perde gerisindeki sırları, geride kalan yıldaki sevinçlerini, ıstıraplarını, grup çalışmasının kıymetini, maksatlarını lisana getirdi.
Zaman vakit gündeme oturan biniş tarzıyla ilgili de açıklamalarda bulunan Gökhan Kocakaya’ya soruları cevapladı.
– 2019 yılında en çok birincilik alan jokeysiniz. Bunu bekliyor muydunuz?
– Elbette bekliyordum. Dönem başında başımdaki birincilik sayısı 250 ve üstüydü. Ancak, “En fazla birincilik alan jokey ben olmalıyım” diye bir amaç ile bu muvaffakiyete odaklanmadım. Koşu kazanma sıralamasında birincilik, benim çok takıldığım bir husus değil. Sahiden çok âlâ bir dönem geçirdik. Takım olarak belli bir gayemiz vardı. Sayı da muhakkaktı. 2019, öteki yıllara kıyasla tam manasıyla tepe yaptığım bir yıl oldu. Daha evvel 2009’da 237 birinciliğim vardı. Rekorumu bu sene geliştirdim. 12 ayı da Türkiye’ye yük vererek tamamladık. Dönemin başında, kış yarışlarında işi sıkı tuttuk, yılın ortalarında da maksada gerçek emin adımlarla ilerledik. Öncelikle sağlıklı ve kazasız bir dönemin bitmesi bizler için en değerlisi. Her şeyin başı sıhhat.
– Döneme damga vuran isimlerin başında geliyorsunuz. Motivasyonunuzun sırrı neydi?
– Özel bir faktör olmadı. Her vakit nasıl devam ettiysem yoluma o halde ilerledim. Grup olarak daha fazla kadro şuurunda hareket ettik. At sahibi dostlarımız ve ağabeylerimizle birlikte yanlışsız, yerinde, sağlam tercihler yaparak geçmiş yıllarda bize ders olan yanlışları en aza indirdim. Bu sene, geçen yıllara nazaran kimi jokeylerin muvaffakiyet oranları da inanılmaz yükseldi. Yalnızca ben değil, kimi arkadaşlarımız birincilik sayılarıyla herkesi şaşırttı.
– Bineceğiniz atları tercih ederken takımınız mi, siz mi son kelamı söylüyorsunuz? Nasıl neticeleniyor o süreç?
– En son kararı ben veririm. Evet bir takımım var, onların da büyük katkısı oluyor tartışmasız. Çok inandıkları lakin tam manasıyla emin olamadığım bir safkanla ilgili beni ikna ederlerse, tercihim o tarafa yanlışsız değişebiliyor. Lakin daha evvel bindiğim ve tanıdığım atlarla alakalı bir tercih kelam konusu olunca, son noktayı ben koyarım.
– Başarınızda rolü olan takımda kimler var?
– Öncelikle bana en çok dayanak veren, en büyük fedakârlığı yapan ailem; eşim ve moral kaynağım çocuklarım. Sonrasında menajerim Hakan İçer. Her daim beraberiz. Ağabey, kardeş ilgimiz var. TJK Asli Üyesi, at sahibi ve yetiştirici Selman Taşbek’in bilhassa son 3 yılda bana verdiği takviye bugünlere gelmemde, bu muvaffakiyete ulaşmamda çok büyük rol oynadı. Üzerimdeki tesiri çok büyüktür. Birçok bedelli at sahibimiz de bu topluluk çatısı altında bana babalık ve ağabeylik yaptılar. Onların takviyelerini, telkinlerini, tekliflerini alarak daima daha güzele hakikat ilerledim. Bazen kızdığınız bir reaksiyon ve ikaz bile size çok şeyler kazandırıyor. Alkışın yanında, övgünün yanında yeri geldiğinde haklı tenkitler de sizi doğruya götürüyor. Bizler insanız… Yanılgımız da yanlışlarımız da olacak. Bunları da takım başarısıyla, olumluya döndürüyoruz ve döndürmeye de devam edeceğiz. Takımınız ne kadar âlâ olursa, alandaki işleriniz de o kadar başarılı oluyor.
“ARAP ATLARINA BİNERKEN GÜCÜNÜZÜN ÜZERİNE ÇIKMALISINIZ”
– Biniş tarzınız ile de gündemdesiniz. Nedir bunun kıssası?
– Bu işin içinde cet tesir eden değerli ögeler var. Bizde bunun üçü yaygın. Birincisi, atı iterek teşvik etmek. İkincisi ikaz ve teşvik emelli kamçı kullanımı ve üçüncüsü de jokeyin ağzından çıkardığı seslerle, konuşarak yönlendirme. Yurt dışında kimi jokeyler bunların yanı sıra yarış içerisinde cet topuklarını sürtüyor ve eyerin üzerinde oturup, kalkıyorlar. Ben geçmişimde, saydığım birinci üç faktörle at biniyordum. Kendimi geliştirmiştim fakat bir düzeyden sonra performansımın belli bir noktada kaldığını hissettim. Bilhassa Arap atlarına binerken, gücünüzün üzerinde bir performans sergilemeniz gerekiyor. Bazen yarış içerisinde ne yaparsanız yapın, o at size gitmek istemediğini beden lisanıyla beyan ediyor. Bu durum İngiliz atlarında da oluyor lakin çok az. Yurt dışındaki kimi jokeylerin uygulamakta olduğu oturma, kalkma tekniğiyle cet bindiğiniz vakit, altınızdaki canlının vakit zaman daha da hızlandığını hissediyorsunuz. Bu tarzı başka ülkelerdeki birtakım jokeyler esasen kullanıyorlar, ben de o tekniği son periyotta kendime adapte ederek başarılı oldum. Türkiye’de bu metodu birinci sefer denediğimde huyları gereği rakiplerinden ayrılmayan birtakım atların, bu kere sıyrılarak farkı yarım uzunluk, 1.5 uzunluk açtığını gördüm. Bunu bir Maiden Yarış’ta da Küme 1 Yarışta da denedim, istediğimi aldım. Ne yaparsanız yapın muhakkak bir anda, o anki durumda hızlanmayan kimi atların uyguladığım biniş tarzıyla, rahatça rakiplerini ayırarak birinciliğe ulaşması sonrası farkı anladım. Tahminen at üzerindeki imgem makus lakin yaptığım bana nazaran katiyen yanlışsız. Ben bir tarz yaratmadım. Dünyanın en yeterli birtakım jokeylerinin bunu yaptığını görüp ben de burada denedim ve uyguladım. Bu tarzı uygulamada şu an yüzde 50’lerdeyim. Vakit içinde çok daha düzgün bir formda bu tarzla at bineceğim.
– At sahiplerinin bu tarza bakış açısı nasıl oldu?
– Birinci periyotlarda çok sancılı süreçler yaşadım. Olağanda gelen teklifler inanılmaz azaldı, güzel atlar bana gelmemeye başladı lakin ben yaptığımın kendime nazaran yanlışsız olduğuna inandım. Bu tarzı esasen her atta denemiyorum. Atın beline vurduğum tenkitleri yapıldı. Ben eyerin üzerinde sırf atı daha yeterli teşvik etmek için oturup, kalkarak hareket ediyorum. Fiziken atın beline zati yetişemem. Tüm yarışları izleyin, bu tarzda at binen jokeylerin safkanın beline vurduğunu, oturduğunu göremezsiniz. Bu tarzda emel; cet hükmetmek, yanındaki rakiplerden onu alıp, ayırıp, önündeki yola büsbütün kendisini vermesini sağlamak.
“KISRAKLAR BENİ BU KERE KÖTÜ YANILTTI”
– Dorukta tamamladığınız dönemde sizi en çok sevindiren ve üzen yarışlar hangileriydi?
– Bu yıl en sevindiğim yarış Cumhurbaşkanlığı Koşusu oldu. Ankara’ya gidiyoruz. Ahmet Çelik ile birebir uçaktayız. İnene kadar yarışı kimin kazanacağına dair sohbet ettik. Ahmet; “Bu yarışı ben kazanacağım” dedi. “Bugüne kadar kaç kere kazandın?” diye sordum. “Hiç kazanmadım ki” diye yanıt verdi. Ben de; “Hiç kazanmamışsın, tekrar kazanamayacaksın. Ben üçüncü sefer kazanacağım” dedim. O yarışı, kusursuz koşan Long Runner ile kazanarak konuta döndüm. Dönem içinde ise aldığım ceza sonrası Tarım ve Orman Bakanlığı Koşusu’nda Altıncı His’e binememek beni çok lakin çok üzdü.
– Bu sene “Keşke ben binseydim” dediğiniz bir at oldu mu?
– Hiç olmaz mı? (gülüyor). Kısrak Koşusu’nun akabinde indiğim Hürat. Murat Dıragumandan ile oturduk, “Gazi Koşusu’nda da atıma sen bin” dedi. Lakin ben dişi safkanların bu büyük koşuyu kazanma oranlarının çok düşük olmasından ötürü tercihimi uzunda âlâ koşacağına inandığım erkek safkan “Akgün”den yana kullandım. Ve geçen dönem Gazi bitti, kısrak The Last Romance birinci, bir öteki kısrak Hürat üçüncü oldu. Bu yanılgılı kararımdan ötürü pişman oldum lakin iş işten geçti.
– Hipodrom dışında Gökhan Kocakaya ne yapar?
– Yarışlar bitiyor, birkaç saat bir yerde oturup günün değerlendirmesini yapıyoruz. Atları ve yarışları düşünmediğimiz saat yok üzere. Aslında jokeylerin pek toplumsal hayatı da yok. İstanbul, Bursa, Ankara, Kocaeli, kışın yüklü Adana, İzmir… Kimi arkadaşlarımız Urfa, Elazığ ve Diyarbakır ortasında gidip, geliyorlar. Ben de oralarda at bindim, başarılı oldum. Özetle, vakit bulmakta zorlanıyoruz. Bulunca da her fırsatı değerlendirmeye çalışıyoruz.
“BÜYÜK İHTİMALLE FRANSA VE DUBAİ’YE GİDECEĞİM”
– Yeni yılda yurt dışında yine at binecek misiniz?
– Evet. Büyük ihtimalle, bir aksilik olmazsa önümüzdeki aylarda Fransa’da ter dökeceğim. Şimdilik bir yarış günü için düşünüyorum. Sonrasında karnaval yarışları kapsamında Dubai’de yarışlara katılmayı planlıyoruz.
– Toplumsal medya ile aranız nasıl?
– Dünya yarışçılığını oradan takip ediyorum. Dünyada atçılık manasındaki gelişmeleri, teknolojiyi, yenilikleri, aygırları, atları oradan izliyorum. Yarışseverlerin bana o kulvardan yaptıkları olumlu görüşler, övgüler kadar tenkitler de oluyor. Kimisi çok yapan, kimisi haklı tenkitlerde bulunuyor. Fakat bir kesim var ki, bu işi emeli dışında yapıyorlar. Kulübü, bu camiayı ve bu çatı altındaki herkesi kötüleme derdindeler. Ben bunu ahlaki görmüyorum. Bu tip beşerlerle diyaloğa girmeyi yanlışsız bulmuyorum. Yarışseverlere şunu söyleyebilirim; ben de insanım! Benim, jokey ağabeylerimin, arkadaşlarımın, kardeşlerimin yanlışları ve yanlışları olacaktır.
– Hangi kadrosu tutuyorsunuz?
-Beşiktaş… Lakin fanatiklik boyutum yok. Maçları çok uygun takip ettiğim de söylenemez. Fakat, Şampiyonlar Ligi maçlarını kaçırmamaya itina gösteriyorum. Juventus, Barcelona, Real Madrid. Bu tip kadroların maçlarını seyrederken büyük keyif alıyorum. Ulusal Kadromuz da son devirde mükemmel işlere imza attı. Onlarla gurur duyuyoruz.
“ENYALİOS İLE KAYBETTiĞiM GAZi’NiN KEDERİNİ UNUTAMAM”
2014 yılındaki Gazi Koşusu’nu asla unutamadığını söz eden Gökhan Kocakaya, “Enyalios’a biniyorum. Son düzlüğe o kadar rahat çıktım ki önümde de bir boşluk oluştu. ‘Hadi’ dediğim an safkan atak yapmadı, tekrar denedim yeniden karşılık alamadım. 200’lerin orada bana cevap verdi. Çok uygun geldik fakat yarış bitti. Blaze To Win kazanırken biz Suzi Gold’un akabinde üçüncü olduk. Kaybedeceğim aklımın ucundan geçmiyordu fakat yol sorunu yaşamadan, her şey çok âlâ gitmişken de kaybedebiliyorsunuz bu üslup koşuları. O günün hüznünü hala yaşıyorum” dedi.
“MİRAMİS’İN BENDEKİ YERİ ÇOK AYRI”
Kariyerinde kendisi için şu ana kadar en kıymetli atın Miramis olduğunu tabir eden Gökhan Kocakaya, “2008’de apranti olarak birinci defa Gazi Koşusu’nda at bindim. O günkü heyecanımı anlatamam. Bir yıl sonra jokey olarak çok düzgün bir periyot yaşıyordum ve ‘Doğru atı bulursam Gazi Koşusu’nu kazanırım’ diyordum. Miramis ile o vakitler yollarımız kesişti. Taylığından beri huyunu, suyunu çok uygun biliyordum. Bütünleşmiştik. Gazi şampiyonu olacak her özelliğe sahipti. İkimiz birbirimizi çok âlâ çözdük. Dayanılmaz serinkanlı bir safkandı. Ne gerilim, ne panik. Bunların ikisini de onda asla göremezsiniz. 2009 Gazi Koşusu’nu çok kolay kazandık. Miramis’in bendeki yeri çok ancak çok ayrıdır” dedi.
“İYİ DEĞİL EN YETERLİ OLMAK ZORUNDASIN”
2019 yılında muhakkak bir müddet cezaları nedeniyle at binemediğini söyleyen Gökhan Kocakaya, “255 birincilik çok daha fazla olabilirdi. Ben mesleğimde her vakit doruktaki birinci 3 ya da periyot dönem birinci 5 jokey ortasındaydım. Bu başarıyı bekliyordum. Her sene deneyim olarak üstüne koyuyorsunuz. Performansınız da deneyiminizle orantılı artıyor. Tarzınızı yeniliyor, daha farklı rakiplerinizi gözlemliyor, altınızdaki atı çok daha diğer faktörlerle anlıyorsunuz. Yarış kazanmaktan çok düzgün jokey olmak değerli. Her vakit da düzgün değil, en uygun olmak zorundasın bu sahada” diye konuştu.
Sezonu dorukta tamamlayan Gökhan Kocakaya, TJK Asli Üyeleri’nden at sahibi ve yetiştirici Selman Taşbek ile çalışmasının muvaffakiyetinde kıymetli rol oynadığını söyledi. Gökhan Kocakaya, geçmiş yarışlarını vakit zaman seyrettiğini belirterek, “Bugün tıpkı yarışları tekrar o safkanlarla koşsak, asla kaybetmem. Zira yanılgılarımı çok net görüyorum. Jokeyin en büyük çıkarı, deneyiminin artması” sözünü kullanırken, “Bundan sonra ya birinci olurum, ya birinci olurum. Tepeyi kolay kolay bırakmam. Veliefendi Hipodromu’nun her vakit beni çok etkiliyor ve motive ediyor. Yediğime, içtiğime, uyku saatlerime çok dikkat ediyorum. Bu da başarımda büyük bir faktör oluyor” diyerek kelamlarını tamamladı.
